Zalim Halife, Zulüm Fetvacısı Kadı, Mazlum Âlim(ler)!

Doç. Dr. Salih Yücel

İslam tarihinde yirmi küsur büyük âlimin hayatını biraz inceledim. Birincisi; hayatlarında hiç rahat bırakılmamışlar. Hepsinin de ehli dalaletten ziyade ehli nifak, ehli haset ve zalimlerden çekmedikleri kalmamış. İlk önce iftira atmışlar, halk üzerinde etkilerini kıramayınca bu defa yalanlar uydurmuşlar. O da tutmayınca onlara ve sevenlerine karşı her türlü işkenceyi reva görmüşler. Tarihte hemen hemen bütün büyük âlimleri çoğu gönüllere sultan olmasına sebep olanlar kâfirlerden ziyade, zalim idareciler ve hasud âlimler olmuştur.

İşte bir kaç örnek;

İmam Azam: Yaklaşık 45 yıl hem Emevi hem de Abbasi halifelerinden ikisi hariç onların yaptıkları yanlış şeyleri ve adeletsizliğe biat etmediği için hep zulüm görmüştür. İdareciler para ile satın aldıkları pek çok âlimi, onun hakkında fetva vermesini istemişler. Onun delil olarak gösterdiği hadislerin uydurma olduğu iftirasını atmışlar ve küfür ile itham etmişler. En büyük zulmü ahir ömründe ehli haset ve zalimlerden görmüştür. En son hapishanede Hakkın rahmetine kavuşmuş, bir rivayete göre yapılan işkencelere dayanamayarak, diğer rivayette ise zehirlenerek şehit edilmiştir. Sonuç ona iftira atan âlimlerin yüzde birinin adını ilahiyat hocaları dahi bilmez. Ama İmam Azam on iki asırdır gönüllerin sultanı.

Ahmet bin Hanbel: İdarecilerden gelen hiç bir hediyeyi, mevki ve makamı kabul etmediği ve devletin resmi mezhebi Mutezile’nin Kur’an mahlûktur görüşüne karşı çıktığı için hayatı boyunca biri hariç bütün idarecilerden zulüm gördü. Halife onun şiddetli kamçı darbeleri altında inlediği halde, orucunu dahi bozmadığını görünce, sessiz kaldığı takdirde serbest bırakılacağını söyledi. Ahmed ibn Hanbel buna da yanaşmadı. İşkencenin hiçbir tesiri olmadığını gören halife, onu serbest bırakmayı düşündü. Ancak hiç bir kitabı olmadığı halde Başkadı olan İbn Ebû Duâd, Kur'an-ı mahlûk saymamak suretiyle dinden çıkan bir kimseyi (Ahmed bin Hanbel’i dinsiz görüyordu) serbest bırakmanın doğru olmayacağını, halkın bunu, “Mu'tasım kardeşi Me'mün'un yolundan ayrıldı, üstelik İbn Hanbel her iki halifeyi de mağlûp etti’’ diyerek yanlış değerlendireceğini (DVA) söyledi. Bunun üzerine halife kızgın güneş altında cellâtların daha çok kamçılamak suretiyle yaptıkları işkencelere bizzat nezaret etti. Ahmet bin Hanbel Cuma namazlarına gidemedi. Beş yıl boyunca oğulları dışında kimseye hadis rivayet edemedi. Sonra halifenin hediyelerini kabul eden oğlunun bir lokma ekmeğini dahi yemedi. Netice de gördüğü zulümler onu yıprattı ve hakkın rahmetine kavuştu.

İmam Rabbani: O günkü bazı âlimler ve idarecilerce; önce kibirle, sonra da nice iftiralarla suçlandı. Bazı âlimler iftiralar yetmeyince, onun itibarını kırmak için Mekke ve Medineli âlimlerden onun hakkında otuz tane fetva istediler. En çok da onun tasavvuf konusunda ki görüşlerini eleştirerek, onu kâfir diye itham ettiler. Daha sonra Kral Changire secde etmesini emrederler. İmam Rabbani reddedince zindana atılır. Yaklaşık bir yıl sonra serbest bırakılan İmam, hapse girmesini, mazharı olduğu cemâl sıfatının tecellisini tamamlayan celâl sıfatının bir tecellisi olarak yorumlar. (DVA) Ne onun hakkında yanlış fetva verenler, iftira atanlar ne de zulmedenler bilinir. İmam Rabbani ise kalplerin sultanı.

Bunu şunun için arz ediyorum;

Hocaefendi: Google’dan araştırınca, Hocaefendi hakkında son bir buçuk yılda yaklaşık 64 bin küsur defa terörist tabiri kullanılmış, PKK hakkında ise 1994’ten bu yana 56 bin defa kullanılmış. Hakkında üç bin küsur yalan uydurulmuş. Ehli dalaletin projesini tatbik eden ehli haset Hizmet gönüllülerine sahabeden sonra İslam tarihinin en büyük zulmünü yapıyor. Çünkü tarihte hiç bir zaman bebekli anneler hapse atılmamıştır. Bu zulüm ile Hocaefendi İmam Azam’laştı, Ahmed bin Hanbel’leşdi, Bediüzzaman’laştı.Görülen beşaretler gösteriyor ki; Hizmet ise en çok zulüm dönemlerinde manen kök salıyor.

Neden mi?

Bu süreçten önce Hizmet’in içinde zulüm gören yaklaşık yüz kişi vardı. Bu çekirdek kadro kırk yılda Hizmeti İmaniye ve Kur’aniyye’yi 170 ülkede Allah’ın inayeti ile yayılmasında en büyük rolü oynadılar. Şimdi ise yüzbinler zulüm görüyor. Peki, bu yüzbinlerin gelecek kırk yılda hal dili ile gönülleri nasıl fethedeceklerini hayal edebiliyor musunuz?

Sosyolojik kanunlar -ki; kâinat kitabının bir parçasıdır- açısından bakılınca böyledir. Batılıların tarihin, sosyolojinin ve ekonominin babası olarak gördüğü İbn Haldun (o da zindanlara atıldı) derki, dünyalığa sahip olmayan bedevilerle baskı ve zulümle baş edilmez. Çünkü kaybedecekleri bir şey olmadığı için ölümüne direnirler.

Hizmetin bütün malları gasp edildi. Hizmet erleri, her türlü insani haklardan mahrum bırakıldığı için dünyevi açıdan bedevilere benzediler. Fakat ilmi açıdan yüzde sekseni üniversite mezunu ve manevi ilimlerle farklı derecelerde mücehhez oldukları için gemileri yakılan Tarık Bin Ziyad’ın ordusuna benzer. Tarık bin Ziyad Peygamberimizin işareti ile Cebeli Tarık Boğazı’nı geçti, geri dönmemek için gemileri yaktı ve sekiz asır sürecek bir medeniyetin tohumlarını serpti. Bu süreçte Hizmeti İmaniyye ve Kur’aniyye’ye ait yüzlerce belki de binlerce manevi beşaret var. Fakat muvaffakiyetin sırrı azim, sadakat ve aktif sabırdır. Evet, bütün medeniyetleri mazlumlar kurmuşlardır, zalimler değil. yucelsalih@yahoo.com