Gümüşhane Cezevinde yatan bir tutuklu: Ben o cezaevinde Koah oldum Kabakçıoğlu’nun ölmesi normal

Karantina hücresinde ölü bulunan KHK’lı komiser yardımcısı Mustafa Kabakçıoğlu’nun kaldığı cezaevinden çıkan bir tutsak Bold Medya’ya ulaştı. Cezaevinin sağlıksız koşullarını ve gardiyanların da içinde olduğu uyuşturucu trafiğini anlattı.

İşte cezaevinde KOAH hastası olan mahpusun anlattıkları…

Gümüşhane Cezaevi nasıl bir cezaeviydi, neler yaşadınız orada?

Her gün bir sorunla karşılaşıyorduk. Hangisini anlatalım… 35 yıllık bir cezaevidir. Kömür sistemiyle çalışıyor. Cezaevinin baca filtre sistemi yok. Kışın resmen üstten aşağıya kurum yağıyor. Sizi bahçeye çıkarsalar bile bahçeyi kullanma şansınız yok. Üstünüz simsiyah oluyor. Yazın da aynı sorun var. Sıcak su tesisatı kalorifer kazanına bağlı. Haftanın 4 günü koğuşlara sırayla sıcak su veriyorlar. Yine kurum yağıyor.

Havalandırma hakkınızdan da mahrum oluyorsunuz yani.

Yani hakkınızı öyle bir ihlal ediyorlar ki… Öyle bir hak ki bu, tarifini size yapamam. Hapiste yatan bir insan için o bahçe çok önemli. 8 metre bir duvar var. Başını kaldırdığın zaman gökyüzü. Üstten aşağı kurum yağarken senin o bahçeyi kullanma şansın yok. Kar yağıyor bahçeye. Karın üstü simsiyah.

Bu sorunu yönetime bildirmediniz mi?

Dile getirdik, şikayetçi olduk. Şunu söylüyorlar: Sistem eski, buraya baca takılmıyor. Baca takılması için yıkılması lazım. Biz burada bir tuğla bile değiştiremeyiz. İşlerine gelmeyince bütün suçu daha üst taraflara, bakanlığa kadar atıyorlar. Ne dilekçene cevap veren var, ne muhatap alan var. Cezaevindeki ilişkiler kanuna nizama göre değil, patron-çavuş ilişkisi gibi. Kafalarına göre yürütüyorlar her şeyi. Zaten Gümüşhane ve Sakarya cezaevi müdürleri insanlara zulüm etme konusunda biliniyorlar. 2017’de yaptıkları zulümler haber olmuştu.

Sağlık hizmetlerine ulaşma konusunda bir sıkıntı yaşadınız mı?

Ben hapisten KOAH hastası olup çıktım. Başkaları da aynı hastalığa yakalandı. Çünkü cam açık yatıyoruz. Küçücük koğuşta o kadar insan mecbursun açmaya. İnsanlar KOAH, ciğer hastası oluyor. Burası sağlık açısından bir insanın yaşaması için uygun değil. Kapatılması lazım.

Mustafa Kabakçıoğlu astım hastasıydı zaten. Hastalığı bu yüzden mi ilerledi acaba? Öksürüğü arttığı için karantina hücresine kapatılmıştı.

Muhtemelen öyle. Hastalığını tetiklemiştir. Ben KOAH olduğuma göre onun canından olması normaldir. Karantinaya aldıkları yer, tam o kalorifer kazanının bacasının olduğu yer. bacanın altı. Eğer samimi olsalar karantina odasını yönetimlerin de olduğu 1-2. bloğa yaparlar. Kalorifer kazanın bacasının olduğu yer koyuyorlar. Korona ciğer hastalığı, korona olan bir insan oraya konulur mu? Adamın nefes alması mümkün değil. Beşikdüzü Cezaevi yapılırken Gümüşhane’nin kapatılma kararı alınmıştı. Sonra vazgeçildi, tutuklu sayısı fazla olduğu için. Gümüşhane sürgün cezaevi olarak da biliniyor.

Gerçekten hasta bir insana yapılacak büyük bir haksızlık bu.

Bakın şimdi size bir adli mahkumun haklarından bahsedeceğim. Siyasi koğuşların üst katı hücreydi. Orada da müebbet verilen mahkumların cezalandırıldığı tek kişilik iki hücre vardı. O hücrelerin özelliği şu; televizyon hakkın yok. Gazete okuma, çay içme, ateş yakma hakkın yok. Sadece yemeğini yiyorsun. Bir de yanında sıvı, su alabilirsin. O hücrelere sürekli adli tutuklular gelirdi. Hücrenin büyüklüğü 10 metrekare. Ranzanın yerini betondan dökmüşler, adam yatağını getirip oraya koyuyor. Bir ranza büyüklüğünde de bu tarafta yer var. Oranın da yarısı tuvalet, yarısı da sandalye koyup oturabileceğin bir yer. Bu hücrenin iki katı büyüklüğünde de bir odayı da bize veriyorlar. Orada 8 kişi kalıyoruz, yeri geliyor 10 kişi oluyoruz, düşünebiliyor musunuz? Hücre cezası alan adam daha şanslı. Aynı metrekarede tek başına kalıyor.O hücreye bir gün ölüm orucunda bir genç geldi. Adli suçlulardan biri. 3-4 aydır yemek yememişti. Bel kalınlığı inanın benim kolum kadar yoktu. O kadar zayıflamış, ipince kalmış. Tecavüz suçundan yatıyor, 2 kez ağırlaştırılmış müebbet almış. Psikolojisi de davranışlar da çok bozuktu. Bir gün revirde gördüm. İntihar ettim, beni kurtardılar, dedi. Nasıl intihar ettin diye sordum. Tıraş olduğumuz bıçaklar var ya onun iki jiletini yutmuş. Neden yutuyorsun, amacın ne? Jiletler bağırsakları kesiyor ve iç kanamadan ölüyorsunuz. Gardiyanlara da söylüyor iki jilet yuttuğunu.

İntihar ettiği için hastaneye götürüyorlar. Hastaneye gidince doktora ‘ben tedavi istemiyorum, bu jileti ameliyatla almanızı istemiyorum. Ben ölmek istiyorum, tedaviyi kabul etmiyorum’ diyor. Doktorlar o zaman kendisine ‘tamam biz sana serum bağlayalım, ağrı, sızı çekme’ diyorlar. Serumla uyutup ameliyat ediyor, jiletler çıkarılıyor. Devlet onun yaşama hakkını koruyor. Bakın adli bir mahkum, ağırlaştırılmış müebbet almış bir mahkumu devlet koruyabilmek için neler yapıyor. Olması gereken bu. Hastaneye götürüyor, zorla ameliyata alıyor, kabul etmediği halde ameliyat ediyorlar. Cemaat soruşturmasından girenlere de hastaneye gitmedi diye dilekçe yazdırıyorlar. Bu yalan anlıyor musunuz, yalan. Hem de kuyruklu bir yalan.

Nasıl yalan? Hastaneye gitmeyen tutuklulara dilekçe yazdırdıklarını söylüyorlar. Doğru değil mi bu?

Ben de yüksek tansiyon ve şeker hastasıyım. Cezaevine girdim 3-5 ay sonra, tam hatırlayamıyorum, geçmiş zaman, ikindi namazı vaktiydi. Ben gündüz uyumam. O gün beni bir uyku, bir rehavet bastı. Namazı kıldım, uyudum. Uykudan mide bulantısı ve baş dönmesiyle uyandım (ağlamaya başlıyor)… Mide bulantısıyla uyandım, arkadaşlara dedim ki, bana bir şey oluyor. Tansiyon ölçmek için gardiyanları çağırdılar. Haksızlık çoktu, haksızlığa karşı duramıyordum. Gardiyanların elinde bir tane elektronik tansiyon aleti var. Koğuşa girmiyorlar. Aşağıya indim, kapıda ölçtüler.

Neden koğuşa girmiyorlar?

Erdoğan’ın damadı bizim koğuşlara gardiyanların girmesini yasaklamıştı.

Berat Albayrak mı yasakladı? Cezaevleri onun yetki alanı değil ki. O nasıl yasaklayacak?

Bir gazetede okumuştum. Berat Albayrak’ın ‘bunların yanına gardiyanlar girmesin, bunlar tehlikeli insanlar’ mealinde açıklamaları olmuştu. Tabi bu tür açıklamalar emir telakki ediliyor. Adam kesen, öldüren, cani insanların koğuşuna gidiyorlar. Biz tıraş olmak için koğuşun kapısına çıkıyorduk. Neyse tansiyonumu ölçtüler, 16’ya 25 çıktı. Çok yüksek. 112’yi çağırdılar. Beni kapı altı denilen cezaevinin girişinde bir yer var, oraya götürdüler. Tansiyonumu orada da ölçtüler, seni hastaneye sevk etmemiz lazım dediler.

Hastanede tansiyonumu 15’e düşürdüler. Geri döndük cezaevine. Ben uyudum. Gece 03.00’e doğru yine tansiyonum yükseldi, yine hastaneye sevk ettiler. Aynı ekip geldi. Biz seni yatırsınlar dedik, niye geri gönderdiler dedi. Ben mahkum adamım, kimden hesap soracaksın. Hastaneyi aradı, bu adamı niye gönderdiniz, bu adam yüksek tansiyon hastası, beyin kanaması riski var, kalp krizi geçirebilir, dedi.

Hastaneye tekrar gittik. 7.30’da kardiyoloji doktorunu çağırdılar. Doktor da cumartesi sabahı olunca sinirlendi. Bir de tabi mahkum olunca insanların bakış açısı farklı oluyor. Psikolojin nasıl diye sordu doktor. Ben de sinirlendim orada. Doktor bey, sizi sabah evden buraya çağırdılar diye sinirlendiniz. Sabah 05.00’te polisler kapınızı açsa vatan haini, terörist diye getirip hapse atsalar sizin psikolojiniz nasıl olur dedim. Bunu psikolojiye sevk edin, psikolojisi bozuk dedi.

Neyse bir hap kullanıyordum, onu iki katına çıkardı doktor. Tekrar geri geldik. İlaçları içtim, düşürdüler tansiyonu. Pazar günü aynı olay bir daha tekerrür etti. Aynı olayları tekrar yaşıyoruz. 112 yine geldi. Seni hastaneye sevk edelim dedi. Ben hastaneye gitmek istemiyorum. Gittiğimiz yerde bize it muamelesi yapıyorlar, insan muamelesi görmüyoruz ki…

Yani mahpusların hastaneye gitmek istemem sebeplerinden bizi de doktorların, görevlilerin size karşı olan tavırları mı?

Yani bu adam buraya gelmiş, yatıralım, bakalım diye bir şey yok. Mahkumları ikiye ayırdılar. Adli suçlulara inanın ki her türlü hakkı veriyorlar. Cemaatten yargılananlara cüzzamlı, vebalı muamelesi yapıyorlar. Biri televizyona çıkıp bunların hepsi terörist diyor, ertesi gün memleketin hepsi sana tavır alıyor. Böyle bir şey olabilir mi? Nasıl sorgulamaz insan. Ne kadar adi bir toplummuş.

Neyse nöbetçi gardiyanlar geldiler, madem hastaneye gitmiyorsun ‘kendi arzum ve rızamla hastaneye gitmek istemiyorum’ diye dilekçe yazacaksın, dedi. Bu kadar basit mi diye cevap verdim. Kendilerini kurtarmak için, işlerine gelen yerde melaike, işlerine gelmeyen yerde azrail kesiliyorlardı. Benim moralim bozuk, canım sıkkın, hastaneye gitmek istemiyorum ve ben hastayım. Tansiyonum çıksa beyin kanaması, kalp krizi geçirsem, ölsem bu dilekçe sizi kurtaracak mı? Yazıklar olsun, verin imzalayayım dedi. Bu görevde olan insanlardan ahirette hesabını soracağım.

Cezaevinde başka kötü bir muameleyle karşılaştınız mı? Dövme, işkence gibi.

Cezaevinde Sinan adlı gardiyan vardı. Sinan cezaevinin Rambo’su. Belinde bir cop ve 5-6 kişilik bir ekibi var. Onlara ‘Yıkım ekibi’ diyorlar. Yıkım ekibi demek, taşkınlık yapan tutukluları döven ekip demek. Adli mahkumların git-gelleri çok oluyor. Bir anda isyan ediyor, bağırıyor, çağırıyor, ufak bir şeyden kavga çıkarıyor. Kapıları kırıyorlar. Robocop elbiseleri de var. Bazen onu da giyiyorlar. İçeriye dalar, kriz geçiren mahkumu yatırır, döverler. Sonra da ters kelepçe yapıp beyaz odaya atıyorlar. Her tarafı plastik kaplıdır bu odanın. Kafasını duvara vurup kendine zarar vermesin diye. Sinan bu ekibin başında. Aynı zamanda boksör. Güçlü kuvvetli, iri yapılı biri.

Size bir şey yaptı mı ya da kimseyi dövdüğüne şahit oldunuz mu?

Başka koğuşta kalan bir teğmeni dövdüğünü duydum. Teğmen tabi ki çok bozulmuş bu olaya. O zaman ki başsavcı Bozan Çevik idi. Şimdi Gaziantep savcısı. Bu olayı kapattı. Bakın bir başsavcı, bir gardiyanın ‘Ben buranın Allah’ıyım, kitabıyım, müdürüyüm’ diyen bir adamı kolluyor. Başsavcı ben senin arkandayım demese bu adam kimseyi dövemez. Başka vukuatları da var Sinan’ın.

Ne gibi vukuatları?

Cezaevine uyuşturucu sokuyordu.

Siz nereden biliyorsunuz uyuşturucu getirdiğini?

Bir gün hücreye bir genç geldi. Uyuşturucu satmaktan tutuklanmış ve 25 sene ceza almış. İran’dan getiriyor uyuşturucuyu. Ben herkesin hikayesini dinliyordum. Adliyede paranın, rüşvet çarkının nasıl döndüğünü vs. de anlatıyor. Sinan’ın uyuşturucu sattığını ondan öğrendim. Sinan uyuşturucuyu dışarıdan alıyor, kantine getiriyor. Kantinde Trabzonlu bir gardiyan vardı. Bir de Diyarbakırlı bir mahkum vardı, kantin hizmetlerinde çalışan. Parası olmayan mahkumları hizmet işlerinde kullanıyorlardı, ayda 300 TL maaşla. Sinan Trabzonlu gardiyana uyuşturucuyu teslim ediyor, üzerinde taşımamak için. O da Diyarbakırlıya veriyor, Diyarbakırlı Sinan’ın getirdiği uyuşturucuyu kim istiyorsa onun haftalık siparişlerinin içine koyuyor. Mesela çayın içine.

Sinan şu an nerede? Hala o cezaevinde mi?

Hayır olay ortaya çıktı. Sinan 21 Şubat 2016’da tutuklandı. CNN’de haberleri çıktı. Haberi görünce dedim ki, ilahi adalet. Fakat işi biliyor. Sinan bu işi oradaki müdürlerle beraber yapıyor. Arkasını sağlama alan bir adam. Tutuklandıktan sonra Gümüşhane’de görev yaptığı için Giresun Cezaevine gönderiyorlar. Orada 4 ay yattı. Dört ay sonra hakkındaki suçlamalar, deliller yetersiz deyip serbest bıraktılar ve daha sonra da görevine iade edildi. Şu anda Giresun Cezaevinde çalışıyor.

Nasıl iade edildi görevine?

Suizan etmek istemiyorum ama burada da şunu düşünmeden edemiyorsunuz. Bu işin içinde baştakiler olmasa Sinan’ı cezaevinde bırakırlar. Acımasızdılar. İlla ki ortakları var. Başları yanmasın, isimleri ortaya çıkmasın diye göreve iade ettiler. Göreve iade edilmesi bunun ispatıdır.