KHK’lı astsubay Halit Çiftçi’yi tutuklayan ve 2021’de müebbet hapis cezası veren Ankara 19. Ağır Ceza Mahkemesi’nin Başkanı Murat İlhan’ın vicdanı rahat mı gerçekten çok merak ediyorum. Verdiği karar sadece bir gencin değil, ailesinin de hayatını etkiledi. Canından bile etti.
Fotoğrafta gördüğünüz Akhisarlı Zahide teyze, yani Halit’in annesi oğlunun haksız yere tutuklanmasına dayanamadı. Altı ay sonra beyin kanaması geçirdi. 40 gün yoğun bakımda kaldı ve 22 Ocak 2017’de de vefat etti. Geriye 2011 yılında çektirdikleri bu fotoğraf kaldı.
Murat İlhan’a sormak lazım; 15 Temmuz gecesi olaylardan bihaber bir şekilde Kızılay’daki kafe-barlara ev arkadaşı Abdülbaki ile birlikte canlı müzik dinlemeye gitmeyi planlayan Çiftçi’nin darbe yapmaya kalktığını ve bu nedenle müebbet cezayı hak ettiğini hangi hukuka, hangi vicdana dayanarak verdiniz?
Evet olay aynen böyle: İki arkadaş, yarın nasıl olsa cumartesi (16 Temmuz 2016) bu akşam Kızılay’a gidip eğlenelim diye karar veriyor. Bu arada Abdülbaki’nin yakında düğünü var. Ev arıyor. Serdar Üsteğmen bir ev olduğunu söylediği için önce onunla buluşuyorlar. Eve bakıyorlar. İşleri biten iki arkadaş, canlı müzik dinlemek için yola çıkıyor. Serdar Üsteğmen ‘Ben de o tarafa gidiyorum, beni de bırakır mısınız?’ diye onlardan rica ediyor. Seve seve kabul ediyorlar. Yolda Serdar Üsteğmen’e telefon geliyor. ‘Benim acil Muhafız Alayı’na gitmem lazım’ diyor. Mecburen oraya gidiyorlar. Gidiş o gidiş. Eğlenmeyi planlayan iki arkadaş, hasbelkader Muhafız Alayı’na gittikleri ve oradan çıkışlarına da izin verilmediği için darbecilikle suçlanıyor.
Aslında onların en büyük talihsizliği ne biliyor musunuz? Cumhurbaşkanlığı Muhafız Alayı davasında yargılanmaları. Çünkü Erdoğan’ın yaveri Ali yazıcı dahil, 500 kişinin yargılandığı davayı Cumhurbaşkanlığı’nın avukatları yakından takip etti. Kamuoyunun gözü önünde olan bir davaydı. Oysa Halit Çiftçi, 2010 yılından beri Özel Kuvvetler Komutanlığı’nda görev yapıyordu. Kimse ne onu, ne de arkadaşını ÖKK’ya çağırmamıştı.
28 Temmuz 2016’da tutuklanan astsubay Halit Çifti (1985 doğumlu) halen Düzce T Tipi Kapalı Cezaevinde tutuklu. Hakkındaki karar henüz kesinleşmedi. Yargıtay, müebbet hapis cezasını ya onayacak ya da birileri bu haksızlığı dur diyecek. Demesi lazım.
Çünkü Zahide teyze mezarda, oğlu hapiste. Baba Mustafa amca ise hala daha devletine güvenen biri olarak çıkacak insani ve vicdani bir kararı bekliyor.
“SİLAH TEKNİSYENİ OLARAK GÖREV YAPMAKTAYIM”
Halit Çiftçi: “Özel Kuvvetler Komutanlığı Destek Grup Komutanlığı Bakım Bölüğünde silah teknisyeni olarak görev yapmaktayım ve 2010 yılında başladım. Yeni bir astsubayım. Silah teknisyeni olarak görev yapmam şu demek oluyor; silah tamiri ile uğraşan bir astsubayım. Bunun yanında Özel Kuvvetlerde ağaç dikimi de yaptığım olmuştur. Kırık bir kapı da yaptırmışımdır. Ağaç sulama, ağaç budama ve çevre düzenlemesine katıldığımın sayısı da az değildir.
“MAAŞLARIMIZ YENİ YATMIŞTI, YEMEK İÇİN DIŞARI ÇIKTIK”
15 Temmuz 2016 Cuma günü normal ve doğal mesaiye gittim. Nitekim hainlerin, cuma ve öncesindeki günlerde izin alarak mesaiye gitmediğini iddianamenin değişik bölümlerinden öğrendim. Mesai bittiğinde birliğimizin servisleriyle mesaiden döndüm. Ev arkadaşım Abdülbaki ile beraber servisten indikten sonra ayın 15’i maaşımız yeni yattı, dışarıda yemeğimizi yiyelim, sonra eve geçip güzelce dinleniriz, çayımızı içeriz dedik. Ev arkadaşım Abdülbaki Ayday’ın evi Demetevler’deydi. O gün itibariyle mesaide olağanüstü bir durumla karşılaşmadım. Bizim tatbikattan haberimiz yok. Yemeğimizi Demetevler’de bulunan Merkez Lokantası’nda yedik, evimize geçtik ve çayımızı içtik.
“KIZILAY’A YA DA 7. CADDEYE CANLI MÜZİK DİNLEMEYE GİDELİM Mİ?”
Daha sonra ev arkadaşım Abdülbaki Ayday ev bakmaya gideceğini, bana da gel beraber gidelim, oradan da ‘7. Cadde veya Kızılay tarafına canlı müzik dinlemeye geçeriz. Yarın nasıl olsa hafta sonu yatar, dinleniriz. Haftanın yorgunluğunu atmış olur, kafaları dağıtırız biraz’ dedi. Genelde zaten cuma günleri mesai bitiminde eğer hafta sonu nöbetimiz yoksa bu şekilde dışarı canlı müziğe ya da halı sahaya bir yerlere gidiyoruz. O hafta normal bir şekilde arkadaşım teklif etti, ben de bana uyar dedim, çıktık evden.
“EVLENECEĞİ İÇİN ACİL EV ARIYORDU, BİRLİKTE ÖNCE EV BAKMAYA GİTTİK”
Kendisi Kurban Bayramı’ndan hemen sonra düğün yapacağı için acil ev aradığını biliyordum. Kilis’te dört ay orada görev yaptı, görevde acil olarak gitti, geldi, ev aramaktaydı. Yine birliğimizde görev yapan Piyade Üsteğmen Serdar Tanışık ile gündüz mesaide karşılaştıklarını ve ev sahibinin bir evi olduğunu, bu evi de en azından görmesi gerektiğini tavsiye ettiğini söyledi. ‘Bu evi de bir görürüz çıkmışken’ dedi. ‘Müsaitsin senin dediğin eve bir bakalım’ diye görüşmüşler. O da ‘Müsaitim, bakarız’ demiş. Gimsa’nın yakınlarında buluşabileceğimizi söylemiş.
“ARKADAŞLAR NE TARAFA GİDİYORSUNUZ?”
Serdar üsteğmenin tarif ettiği yerde buluştuk. Ev sahibini kendisi aradı, görüştüler. Daha sonra ev sahibiyle görüşmesine müteakip biz Abdülbaki ile birlikte dönmeye karar verdik. Dönüş yapmak için Serdar Üsteğmen ile vedalaşıyorduk ki bize ‘Arkadaşlar ne tarafa gidiyorsunuz?’ deyince, ‘Kızılay ya da 7. Cadde tarafına gideceğiz’ dedik. Kendisi o tarafta işi olduğunu söyledi, ‘Beni de bırakabilir misiniz’ dedi. Birlikte çalıştığımız, üstümüz olan bir üsteğmeni ‘Tabi ki bırakabiliriz, komutanım’ diye arabamıza kabul ettik.
“BİR ZAHMET BENİ DE MUHAFIZ ALAY KOMUTANLIĞI’NA BIRAKABİLİR MİSİNİZ?”
Kızılay tarafına yaklaştığımızda kendisinin tatbikat maksadıyla Cumhurbaşkanlığı Muhafız Alay Komutanlığı’na çağrıldığını, tatbikata geç kalacağını söyledi ve ‘Bir zahmet beni Muhafız Alayı’na bırakabilir misiniz?’ dedi. Kendisi mesai arkadaşımız olduğu için arkadaşım Abdülbaki ‘Tamam bırakalım’ dedi. Muhafız Alayı giriş nizamiyesine geldiğimizde Serdar Tanışık kimliğini gösterdi, tatbikat için geldiğini söyledi. Aracın plakasını kaydettiler, giriş yaptık.
“ÜSTEĞMENİ BIRAKTIK, GERİ ÇIKMAK İSTEDİĞİMİZDE MÜSAAEDE EDİLMEDİ”
Aracı Abdülbaki Ayday kullanıyor. Araç Abdülbaki Ayday’a ait. Birliği hiç bilmiyorum, ilk defa gidiyoruz. O yüzden geç de kaldığını söyleyince sonuçta biz çoğu askeri birliğe rahatça girebiliyoruz, asker kimliğimiz olduğu için. Buna da rahatça girip bırakabiliriz diye düşündük o gün. Serdar Tanışık üsteğmeni içeri bıraktık. Kendisi orada bulunan kalabalık bir asker grubunun olduğu yere doğru gitti.
Sonra biz yanından ayrıldık. Çıkış için dönüş yaptığımız esnada bizim çıkışımıza müsaade edilmedi. Nizamiyeden girdik. Otopark bölgesine geçtik. Oradan Serdar Üsteğmen üzerini değiştirdi. Bizden ayrıldı. Kalabalık bir asker grubunun yanına gitti. Biz de tekrar dönüş için nizamiye bölgesine hareket ettik. Saat bu sırada 22.30 civarıydı, tam hatırlamıyorum. Biz çıkış yapmak için izin istediğimizde çıkışımıza müsaade edilmedi.
“AĞAÇLIK BÖLGEDEN HİÇBİR YERE AYRILMADIK”
Burada bulunan kompozit başlıklı, silahlı iki askeri personel bize aracı park etmemizi söylediler. Aldıkları emir gereği çıkışların yasak olduğunu ve dışarıya çıkamayacağımızı söylediler. Biz yine de çıkmak istedik. Bu arada aramızda bir tartışma olsa da bize izin vermediler. Sert bir şekilde ‘Kesinlikle buradan çıkışa izin veremeyiz’ dediler. Biz de aracı park ettik. Bizi ağaçlık alana doğru sevk ettiler ama oradan da çıkmamıza müsaade etmediler. Herhangi bir yere götürülmedik, ağaçlık bölgeden hiçbir yere ayrılmadık. Orada kalabalık bir grup vardı. Biz o gruba hiçbir zaman dahil olmadık.
“SABAHA KADAR BEKLETİLDİK”
Sabah saatlerine kadar burada bekletildik. Sabah saatlerine doğru herkesin birliğimiz olan Özel Kuvvetler Komutanlığı’na döneceği söylendi. Bize araçla çıkamayacağımız söylendiğinde aracı yine otopark bölgesine aldık. Bizi oradan ağaçlık bir alana yönlendirdiler. Yönlendiren elinde silah olan iki kişi, kompozit başlıklı, muhtemelen Özel Kuvvetler personeliydi bunlar. Biz otoparka gidince onlar bizi yönlendirdi. Dediler ki ‘Buradan çıkış yapamazsınız, şu anda burada tatbikat icra ediyoruz, dışarıda tatbikattan sonra olağanüstü bir durum olabilir. Terör saldırısı duyumu aldık, bu yüzden çıkamazsınız. Burada kalacaksınız’ dediler.
Ben Destek Grup Komutanlığı Bakım Bölüğünde görev yapmaktayım. Özel Kuvvetler’de üç tugay var. Biraz önce başçavuşumuz da söyledi. Okul komutanlığı var, yurt dışı hareket var, inanın çoğu personel birliğin yüzde onunu anca tanıyordur. Ancak herkes kendi çalıştığı birliği, çalıştığı birliğindeki personeli tanır. Ben tanımıyorum. Çünkü okul var, kursiyerler var, hiç tanımadığım insanlardı.
“EV ARKADAŞIMLA NE SİLAH ALDIK, NE DE ASKERİ KIYAFET GİYMEDİK”
Sabah saatlerinde bizim birliğimize döneceğimiz söylendi. ‘Herkes Özel Kuvvetler’e mesaiye dönecek dendi. Bizi helikoptere bindirdiler. Sabah saatleriydi. Hava aydınlanmak üzeriydi. Sabaha kadar bizi orada bir nebze gözaltında tuttular. Bir yere ayırmadılar. Ben kamuflaj falan, hiçbir şey giymedim. Biz zaten sivildik. Ev arkadaşımla ne silah aldık, ne de askeri kıyafet giymedik. Ağaçlık bir alan vardı, orada kalabalık bir alan vardı, oraya götürdüler. Orada bir nebze bizi hapsettiler. Orada kalabalık bir ekip vardı. Biz ayrı bir köşeye ayrıldık, ağaçların altında bizi tuttular.
Biz kimseyi tanımıyorduk zaten. Tatbikat deyince tatbikatlarda genelde olağanüstü bir durum olur. Komutan gelir. O çıkar, bu çıkar, ortalıkta kimsenin görünmesini istemezler, kalabalık, kargaşa olur diye. O yüzden bizi hareket ettirmediler oradan. Helikoptere bindik. Herhangi bir şey duymadık.
“OĞLUM ORTALIK BİRAZ KARIŞIK GİBİ”
Cep telefonum yanımdaydı. Babam aradı. ‘Oğlum ortalık biraz karışık gibi’ dedi. Babam yaşlı bir insan, ‘Babacığım hiç merak etme, biz güvenli bir yerdeyiz, birliğimizdeyiz, sıkıntı yok’ dedim. ‘Kendinize iyi bakın, merak etmeyin. İyiyiz.’ dedim. Her zaman Doğu’da da operasyona da çıksam, göreve de gitsem, her zaman bunu demişimdir. Yani ben iyiyim merak etmeyin, çünkü babam yaşlı o yüzden merak etmesini istemedim.
“HERKES HELİKOPTERE BİNECEK DENİLDİ”
Sabah saatlerinde helikopter geldiğinde helikoptere binme emrini vereni tanımıyorum. Herkes birliğe dönüyor denildi. Herkes helikoptere binecek denildi. Biz de helikoptere bindik. Dışarıda terör saldırısı var, büyük bir şey denilince biz de korktuk. Ben yeni bir askerim, yeni bir astsubayım. Dışarıda öyle bir durum olduğunu hiçbir zaman fark edemedim.
“BİZİ BİRLİĞİMİZE DEĞİL, AKINCI’YA GÖTÜRDÜLER, ORADAKİ KARMAŞADAN BİZ DE ÇOK KORKTUK”
Daha sonra helikopterle biz birliğimize dönüyoruz sandık. Helikopterin indiği yer birliğimizle hiç alakası olmayan bir yerdi. Sonradan indiğimizde buranın Akıncı olduğunu öğrendik. Buraya indiğimizde orada konuşulanlardan bunun hain bir darbe girişimi olduğunu öğrendik. Daha sonra ev arkadaşım olan Abdülbaki ile oradan hemen uzaklaştık. Bu karmaşadan zaten biz çok korktuk. Korkunca oradan dağıldık, ayrıldık.
“BİR AMBULANS BİZİ NİZAMİYEYE BIRAKTI”
F16’lar bombalama yapmaya başladı. Biz indikten kısa bir süre sonra oldu. Olayın çok daha vahim bir durum olduğunu anladık. Oradan hızlıca ayrılmaya karar verdik. Biraz ilerlediğimizde yol üzerinde bir ambulans geliyordu. Onu durdurduk ve ‘Bizi nizamiyeye en yakın bölgeye atabilir misin’ dedik. O da kabul etti.
“AKINCI JANDARMA KARAKOLUNA GİTTİK”
Nizamiye bölgesinde indikten sonra Akıncı’nın çıkışında, Akıncı Jandarma Karakolu var, biz oraya gittik. Oradaki başçavuşumuza başımızdan geçenleri anlattık. Onlar da bizim ifademizi aldıktan sonra gözaltına alınacağımızı söylediler. Daha sonra biz Merkez Komutanlığından ekibin gelip bizi almasını söyledik. Bizi polis gelip teslim aldı. Öğlen saatlerine yakındı.
Kesinlikle ben ByLock kullanmadım. Benim telefonum Ankara Emniyetinde Terör Şube’de alındı. Telefonum kendilerinde. Kesinlikle hiçbir zaman ByLock kullanmadım. Benim yüklediğim tarih 2016 yılı ikinci ayında gözüküyor. Bu tarihten sonra zaten listedeki bütün Bylock yüklemeleri 2014 yılına ait. Örgütün Bylock’u kullanmayı bıraktığı bir dönemde ben Bylock’u neden yükleyeyim?
“BEN BYLOCK KULLANMADIM, HİÇBİR İÇERİK YOK”
İkincisi yine bunu mahkemenin gönderdiği CD içeriğinden çıkardım. Buradaki beş kişinin çözüm içeriği var ama benim hiçbir çözüm içeriğim yok. Ne mesaj almışım ne de göndermişim. Ben hiçbir zaman ByLock kullanmadım. Telefonum orada yüklemedim yani. Hasan Cora ismini ilk defa bu iddianamede gördüm. Bu şahsı da hayatımda hiç tanımıyorum, hiç görmedim, ilk defa burada gördüm.”SEVİNÇ ÖZARSLAN – TR724.COM
