Yakalandığı amansız rahatsızlık nedeniyle, vefat eden Burç Koleji Muhasebe Menajeri Sezer Morkoç, Türkiye’den gelen ailesinin yanı sıra, eşi çocukları ve Avustralya’nın dört bir yanından sevenlerinin de iştirakiyle gözyaşları arasında defnedildi. Vasiyeti üzerine Adelaide’de bulunan El-Halil Camii mezarlığına defnedilen Morkoç, evli ve Baran ile Sinan isminde iki çocuk babasıydı.
Yakalandığı ağır rahatsızlık nedeniyle, bir yıldan beri tedavisi süren Burç Koleji, Muhasebe Menegeri Sezer Morkoç, ebedi âleme uğurlandı. Morkoç, Adelaide’de bulunan El-Halil Camii’nde Cuma namazına müteakiben kılınan cenaze namazıyla gözyaşları arasında defnedildi. Eğitim şehidinin cenaze merasimine, Türk, Arap, Afgan, Özbek, Uygur, Azeri, Lübnanlı, Ganalı, Iraklı, Avustralyalı ve Pakistanlılardan oluşan kalabalık bir kitle tarafından uğurlandı. Türkiye’den gelen ailesinin yanı sıra, eşi çocukları ve Avustralya’nın dört bir yanından sevenlerinin de iştirakiyle El-Halil Camii mezarlığına defin edilen Morkoç, vefatı herkesi hüzne boğdu. İki çocuk babası Sezer Morkoç’un vefat haberi tüm sevenlerini ve mesai arkadaşlarının büyük üzüntüye sevk ederken, annesi ise baygınlık geçirdi. Australian Universal Federation of Education & Culture (AUF) çatısı altında, Adelaide de eğitim hizmetini veren Burç Koleji’nde yaklaşık 9 yıldan beri çalışan Sezer Morkoç, kendi vasiyeti üzerine aynı şehirde toprağa verildi.
SEZER KARDEŞİMİZ, YAŞARKEN VEFAT EDERKEN DE TEBESSÜM ETTİ
Mesai arkadaşları ve ailesi, Sezer Morkoç’un da artık, dünyanın çeşitli ülkelerindeki gibi, hicret diyarında vefat eden ve ülkesinden binlerce kilometre uzakta Avustralya topraklarında defnedilen ‘ilk eğitim şehidi’ olduğuna dikkat çektiler. Orta Doğu Teknik Üniversitesi(ODTÜ) Kimya Mühendisliğini bitiren Morkoç, 2005 yılında Adelaide Eyaletinde temeli atılan Burç Koleji’nin temelinin atılmasından günümüze kadar, her noktasında büyük emek ve katkısının olmasına dikkat çektiler. Vefat haberinin, başta kendisi, mesai arkadaşları ve Adelaide de Burç koleji ile irtibatı olan 7’den 70’e herkesi derinden üzdüğünü belirten Burç Kolejleri Genel Müdürü Ahmet Yamakoğlu; “Merhum Sezer kardeşimiz, sinerji dolu bir insandı.Hayatta neredeyse tüm olaylara pozitif yaklaşan ve fikir ürüten ama en önemlisi yüzünde sürekli tebessüm bulunduran biriydi.Önemli bir başka özelliği ise; bir tevekkül insanıydı. 13 ay süren hastalığı boyunca sürekli, hayata ve kadere tebessüm etti. Tedavisini sürdüren doktor, yaşam süresiyle ilgili süreyi yüzüne söylediğinde bende yanındaydım. Her zaman olduğu gibi, doktorun bu acı haberini tevekkülle karşıladı.Yani bir sözle, Sezer kardeşimiz, yaşarken de ölüme giderken de tebessümle karşıladı ”dedi.
“BABACIĞIM BAK BU MEZAR NE KADAR GÜZEL”DİYEREK, AİLESİNİ İKNA ETTİ
Oğlunun vefat ederek, kendi vasiyeti üzerine diyar-ı gurbette defnedilmesinin çok büyük bir anlamının olduğunu belirten Öztürk Morkoç,13 aylık hastalığı boyunca Annesiyle ve kardeşleriyle birlikte üç kez Avustralya’ya geldiğini söyledi. Oğlu Sezer’i vefat ettiğini, ancak, Allah cc Avustralya’da onlarca Sezer’i evlat olarak kendisine verdiğini belirten Baba Morkoç,“Oğlumun böyle bir camiayla birlikte olması acımı hafifletiyor. Ayrıca hicret düşüncesiyle, kendi vasiyeti üzerine burada kalması da ayrıca çok anlamlıdır ”dedi. Oğlu Sezer’in kendisini bundan altı ay önce, Adelaide El-Halil mezarlığına götürerek, “Baba bak bu mezarlık ne kadar güzel.” dediğini gözyaşları arasında anlatan Baba Öztürk Morkoç hatıralarını şöyle sürdürdü; “Rahatsızlığa yakalandığı günden bu yana hep beni ve annesini teselli etti. 6 ay önce ki gelişimde, bana direkt diyemediği için beni El-Halil Camii’ne götürürük, “ Babacığım bak bu mezarlık ne kadar güzel”diye söyledi. Anladım ki, o kesin burada gömülmek istiyor. Ama bizı alıştıra alıştıra söyledi. Ben de annesini ikna ederek, eğitim şehidi oğlumu buradaki kardeşlerimize emanet etmek üzere, defin edilmesine rıza gösterdim. Onu buradaki kardeşlerine ve hizmet arkadaşlarına bağışladım ”dedi. Bundan kısa bir süre önce Hac Farizasını yerine getirmek üzere kutsal topraklara gittiğini belirten Öztürk Malkoç, hemen hemen her ezan vakti Mekke ve Medine’den canlı şekilde ezan ve Kur’anı Kerim’i Sezer’e dinlettiğini söyledi.
MESAİ ARKADAŞLARI VE SEVENLERİNDEN AĞZINDAN SEZER MORKOÇ…
Adelaide de ‘bir fincan kahve’ hatırını, ‘bir bardak çay alışkanlığına’ çevirdi
(Nail Kaleli: Burç Koleji Eski Genel Müdürü)
Rahmetli Sezer Morkoç Beyle iki yıl beraber mesai yaptık. Göreve başladığım Ocak 2012’de ilk tanışma ve karşılaşmam oldu. Tanışma faslında, mütebessim bir çehreyle ve pozitif bir yaklaşımla, kendi tanıttıktan sonra, çay getirmek üzere müsaade istemişti.Bir atasözü fiiliyata dökerek, adeta “Bir bardak çayın 40 yıl hatırı var” sözünü bütün kalplere işledi. Çay içme alışkanlığı olmayan Avustralyalılara bile Türk çayını sevdirmeyi başardı.Dolayısıyla, ilk olarak, bir bardak çayla başlayan o sevgi, çalıştığımız süre boyunca devam etti. Ve bu hizmet kahramanı, hergelen gün kendine olan hayranlığımı artırıyordu.Kısa zaman içeresinde müthiş zekasını, olağan üstü yeteneklerini ve Avusturalya ya çok sonraları gelmesine rağmen, elde ettiği olağan üstü tecrübesiyle, Adelaide’de bulunan eğitim kurumlarımıza büyük katkısı oldu. Resmi görevi, sadece maili işler olsa da, okulun tüm ihtiyaçları ve sıkıntıları için bir küheylan gibi koşturdu. Her meseleye ‘evet’ diyen bu hizmet aşığıyla zaman zaman ayrı düştüğüm oldu. “Herkese evet demekten işlerimizi bazen aksatıyoruz. Sizde ‘hayır’ olmaz mı Sezer bey?” dediğimde, her zamanki, mütebbessim çehresiyle; “hocam ne olacak beş dakikalık iş ” diyerek, olaylara sinerjik ve pozitif bir yaklaşım sergilerdi. İşine dört elle sarılarak, adeta delice işini takip eden böyle bir fedakar bir insanla şimdiye kadar rastlamadım. Aynı zamanda okulumuzda çalışan kıymetli eşi Selen Hanım bir gün ” Hocam biliyor musunuz, eğitim kurumumuz, eşimin üçüncü evladıdır.” diyerek, hizmet kurumlarına olan bağlılığını izhar etmişti bize. Zira çoğu zaman mesaisinin büyük çoğunluğunu okula harcadığından, evin işlerini de aksatıyordu. Kaderin cilvesine bakın ki, Eğitim vakfımızın Koordinatörü Muttalip Kartalcı, Sezer kardeşimizin rahatsızlığından nerdeyse bir yıl önce aynı zalim hastalık olan Kansere yakalanmıştı.Hepimizi derinden sarsan bu haber sonrası daha fazla yük binmişti bizlere. Zaman performansı artırma dönemi idi ve öyle de oldu. Zaten çok çalışan bu arkadaşlarımız mesailerini daha fazla yapmaya başladılar. Kaderin cilvesine bakın ki, Müttalip Hocam’ın rahatsızlığından dolayı dertlenen, üzülen ve onun bütün işlerini takip eden Sezer Bey, bir gün kendisi ile ilgili o talihsiz haberi öğrendi.Doktorlar, ‘Kanser’ dediler. Sarsılmadı, yıkılmadı ve tökezlemedi. Doktorun bu sözlerine karşılık o; “Kanserde ne imiş. Allah yolunun yolcularına durma mı olur?” diyerek, haliyle, hastanede hasta yatağında, defalarca laptop bilgisayarıyla, eğitim kurumumuzun işlerini takip etti. Şuanda başka bir Eyalet olan Perth’te görev yapmam nedeniyle, nn son vefatından bir ay önce ziyaretine gelmiştim. Perth Eyaleti için;” Merak etme hocam bir iyileşeyim, sizin oradaki eğitim kurumlarına elimden geleni yapacağım” demişti, yine tıpkı o ilk tanışmamızdaki mütebbessim çehresiyle…
Gündüz elinde kalemle, gece ise inşatta kürek sallardı
(Murat Sevil-Okul Müdürü)
Sezer Morkoç Bey, kelimelerle anlatılamayacak kadar kıymetli bir insandı. Cok zeki, cok caliskan, cok pozitif, cok yonlu, çok uyumlu, çok verimli, çok donanımlı bir şahsiyetti. Hâsılı tüm güzel sıfatların önüne ‘çok’ kelimesiyle bütünleşen bir şahsiyetti. Güzellikte bu kadar iltifat ve takdire karşılık ta, aynı zamanda çok mütevazi, çok mütebessim, çok muhlis ve çok tevekkül eden biriydi. Cümlenin girişinde de belirttiğim gibi, gerçekten kelimelerin ve güzel sıfatların onu tanıtmada bazen aciz kaldığı fedakar bir insandı, Sezer bey. Kendisiyle uzun süre mesai birliğimiz oldu. Adelaide Milletvekilinden bürokratına, öğrenci velisinden öğrenci servislerinin sürücülerine kadar herkese kendini sevdirdi. Cenab-ı Hak böyle bir insani, daha yeni olması nedeniyle zor şartlar altında eğitim hizmetinin başladığı Adelaide’ye adeta ısmarlamıştı. Eğitim kurumlarımızın mali işlerinin yanında tüm işleri ve ihtiyaçları için koşturdu. Ta ki, vefatına günlere kalaya kadar. Sezer bey nesil için dertli bir insandı. O kadar dertliydi ki, bazen gece saat 02’lere kadar kafa yorardı. Gündüz bilgisayar başında veya kolunda evraklarla resmi işleri kovalarken, gece ise okul inşaatında kürek sallardı. Nefesinin son demine kadar, hep hizmeti düşünmek ve onun içinde proje üretmekle kafa yorardı. Buna bu dünyada şahitlik ettim, önümüzdeki dünyada da şahitlik ederim. Unutamayacağım bir hatlarıyla duygularımı bitirmek istiyorum. Aynı rahatsızlığa ondan önce duçar kalan ve halen Türkiye’de tedavisi süren Vakfımızın Eğitim Koordinatörü Mullatip Kartalcı ile bundan birkaç ay önce o hasta halleriyle, eğitim kurumlarımız için bazı insanları ziyaret ederek, yakından tanışmışlardı. Söz konusu ziyaretten sonra, tanıştıkları şahısların kartvizitlerini bana teslim etmişlerdi. O rahatsız halleriyle bile Hizmetin işlerine kafa yoruyorlardı. Kısacası, yerinde duramayan, beyni hiç yorulmayan özlenecek bir şahıslardır. Tanıştıkları o şahıslar ve kartvizitler benim için en son hatıralarıdır. Simdi bir fidan Adelaide de meyve vermeye durduysa, buradaki insanların çocukları için böyle bir eğitim kurumuna sahipsek, hem Muttalip hem de Sezer ağabeylerimiz, en büyük paya sahipler. Mekânı cennet olsun.
Gıybeti sevmez, dedikoduya girmezdi
(Bünyamin Kazancı-Burç Koleji Öğretmeni)
Sezer beyin, bana göre en önemli özelliği, dedikoduyu sevmezdi. Gıybete girmezdi. Dedikodu oldu mu, hemen konuyu nazik bir şekilde değiştirerek, meseleyi başka yere çekerdi. Vefat etmeden bir gün önce, ‘Sezer abi’ diye seslendim. Gözlerini açtı. Çay istedi. Çay verdik. Ondan bir gün önce de, “Babaannem beni ziyarete geldi” demiş. Rahmetlinin son nefesinde başındaydım. Adelaide ye onun rahatsızlığının başladığı dönemde geldim. Böyle ağır bir rahatsızlığa rağmen, hayata ümitle bakan birini şimdiye kadar görmedim. Ailesi ve oğulları Baran ile Sinan artık bizlere emanet. Acımız büyük. Mekânı cennet olsun.
Gönlünü ve gücünü eğitime adamış abide bir şahsiyetti
(Lutfullah Veli-Selimiye Vakfı Muhasebe Menegeri)
Merhum Sezer ağabeyimi, tanıdığım günden, vefat ettiği ana kadar tüm görüşme ve konuşmalarımızın, eğitim kurumlarımızın ‘daha nasıl güzel ve geliştirebilirizi’ üzerindeydi. Çok uzun yıllardan beri, beraberliğimiz ve görüşmelerimiz oldu. Hiçbir görüşmemizin şahsi veya özel konuları içerdiğini hatırlamıyorum. Eğitim kurumlarının dışında, bir meseleyi tartıştığımı da hatırlamıyorum. Okulun inşaatlarıyla, grant başvurularıyla, muhasebe isleriyle vs.. konları kapsıyordu. Tam bir aksiyon içindeydi.Bu durumda ve yoğunlukta olmasına rağmen, birere bile stressten kalp kırdığını hatırlamıyorum. Her zaman insani ilişkileri sıcak, güler yüzlü ve tevazu abidesiydi. Adelaide’a okulundaki tüm çalışmaların inşa edilmesinde merhumun büyük emek ve gayreti var. Son bir kelimeyle diyecek olursam, gönlünü ve gücünü eğitim kurumlarına adamış abide bir şahsiyetti.
Yıldız Teknik Üniversitesinden iş teklifini almasına rağmen, Burç Kolejini bırakmadı
(İbrahim Ulusoy-Burç koleji Eski Muhasebecisi)
Sezer beyle iki yıldan fazla bir süreyle, aynı odayı paylaştım. Her konuda dertleşiyorduk. Aslen Ardahanlı. Dedesi çok varlıklı olmasına rağmen ve geniş arazilere sahip olmasına rağmen,Sezer abinin babası, çocuklarını okutmak üzere, tüm o varlığı elinin dersiyle itip, Ardahan’dan İstanbul’a gelmiş. Bu hareketinden dolayı, dedesi ise yardımcı olmadığından İstanbul’un varoşlarında, zor şartlar altında okuyup, ODTÜ Kimya Mühendisliğini kazanıyor. Daha sonra da Avustralya’ya geliyor. Daha çocukken hayatın acımasız yüzüyle karşılaşıyor. Ama buna rağmen sürekli çalışan, didinen ve koşturan biri. Mesela Yıldız Teknik Üniversitesinden teklif almasına rağmen, Adelaide’de ki eğitim kurumunu bırakıp gitmedi. Birkaç yıl tanımama rağmen, yanlış hatırlamıyorsam, 5 veya 6 yıldan bu yana hiç izin kullanmadı. Yaz kış hep çalıştı. Rahatsızlığından önce, çocuklarını Türkiye’ye götürüp, sünnet ettirmek istedi. Ama bu arzusunu yerine getirmedi. Vefatından önce, hasta yatağında çocuklarını Adelaide de sünnet ettirdi. Onu da, tebessümlü yüzünü de ve çayını da hep özleyeceğim…
Onun sayesinde, hayata pozitif bakmayı öğrendim
(Hasan YILMAZ -Burç Koleji- eski öğretmenlerinden)
Sezer Beyle, Adelaide şehrinde bir sene kadar ayni ortamı paylaşmamıza rağmen, sanki kendisiyle olan dostluğum çok uzun yıllara dayanıyor gibi gelirdi bana. Böyle bir şahsı tanıdığım için kendimi çok bahtiyar hissediyorum. Onun sayesinde, hayattaki sıkıntılı olaylar ve anlarda pozitif bakmaya çalışıyorum. Bunun için ne kadar şükür etsem yerindedir. Çok çalışkan biriydi. Avustralya şartlarında, 4 veya 5 kişinin yaptığı işi tek başına yapıyordu. Aslında, onun nasıl ve ne olduğunu çok süslü kelimelerle anlatmaya gerek yok. Cenazesinde, gözyaşını dökmek için defin merasimine koşup gelen, Türk, Arap, Türkmen, Özbek, Azeri, Uygur, Ganalı, Lübnanlı, Iraklı, Avustralyalı, gibi çok farklı insanlar, onun bir fahri konsolos gibi çalıştığını en bariz örneğidir. Sezer abi, bir ufuk ve abide insanıydı. Allah sevenlerine sabır versin.
Sezer kardeşimiz, çocuklarımızın istikbali için koşturdu
(İbrahim Sarıöz-Öğrenci Velisi)
Burç Koleji’nin ilk velilerindenim. 20/5 yılında okul açıldığı zaman, 16 öğrenciyle başladı. Şuanda 450’ye yakın öğrenci var.Yani okulun başladığı günden beri Sezer kardeşimizle tanışıyordum. Bir insanın kendini işine adadığını onda gördüm. Bir veli olarak, bu eğitim kurumlarının bu hale gelmesinde onun inanılmaz büyük katkısı oldu. Yani bizim çocuklarımız için koşturdu. Bu okul olmamış olsaydı, Adelaide de çocuklarımızı gönül rahatlığıyla teslim edebileceğimiz yer olmazdı. Sebepler planında Sezer Bey de olmamış olsaydı, kısa sürede okulun inşat ve altyapısı belki bu düzeye gelmezdi. Mekanı cennet olsun.
