Zannediyorum târih doksanbeşlerdi, Zaman Gazetesi “abonelik sistemi” ile büyütülmeye çalışılıyor, hedefler dağıtılıyor, herkes koşturuyordu. Niçin ? Nasıl ? Neden ? yok, sâdece Hizmet vardı. Tuttuğumuz altın oluyor, el atılan herşey bir anda nevş-u nemâ buluyordu. Şimdilerde dönüp bakınca “ihlâs, kardeşlik, vifâk ve ittifâkın bereketi” diyorum… Bir gündüzde iki güneş olmaz ! İşte o dönem Büyüğümüz üç ağabeye “Hele[Devamı…]

  Yıllar evvel, dertli bir sîmâ şunu ifade etmişti “Arkadaşlar ne olur Hocaefendi’nin kredisini harcamayalım” Kastı işini idare edemeyen, yapamayan insanların, referans olarak Hocaefendiyi göstermesi, neticesinde işini bitirebilmesi ve fakât insanlar arasında Hocaefendi’nin mânevi şahsiyetini zor duruma düşürmesini engellemekti, yâni Hocaefendi’yi ve kredisini harcatmamaktı. Kader bizlere O’nunla birlikte olmayı nasib etti, elhamdülillâh.[Devamı…]

Çocuktum, Türkiye’de en çok okunan gazetelerden birisi Tercüman Gazetesi’ydi. Bu gazetede bir köşe Koca Yûsuf, Kel Aliço, Gümüşdereli Mehmed Pehlivan gibi meşhur pehlivanların yapmış oldukları güreşleri anlatırdı. Bunlara “Pehlivan Tefrikası” denir, sevenler nefes almadan okur, takip eder ve merakla yeni yazıyı beklerlerdi. Bu köşelerin bağımlıları üzerinden dilimize geçen bir tabir[Devamı…]

Sosyal medyayı takip iyi mi ? kötü mü ? bilemiyorum, hoşunuza giden, gitmeyen, herşeyi duyup, görebiliyorsunuz. Her haber, en kısa zamanda herkese ulaşabiliyor. Arkadaşlarımdan biri, bir yazı paylaşmış, “cemaâtimizin lider kadrosunun, ağabeylerin, bizlere, hepimize büyük bir özür borçlu olduğunu” söylüyor, yazıya şöyle bir göz attım, ben de “Evet” dedim. Evet. Düşündüm,[Devamı…]

Bir bayram daha geldi geçiyor, buruk bir bayram daha. Binlerce seven sevdiğinden ayrı, vatanından ayrı. Kimisi hücrede, kimisi hapiste, kimisi sürgünde… Dünyanın kanunu bu, özverili olanlar en büyük derdi çeker. Dünya mü’mine zindân zalime cennet. Evet, bebekli anneler, devâ bulamayan hastalar, daha nice mâsumlar hapiste, bir o kadarı da sürgünde.[Devamı…]