Bir bayram daha geldi geçiyor, buruk bir bayram daha. Binlerce seven sevdiğinden ayrı, vatanından ayrı. Kimisi hücrede, kimisi hapiste, kimisi sürgünde… Dünyanın kanunu bu, özverili olanlar en büyük derdi çeker. Dünya mü’mine zindân zalime cennet. Evet, bebekli anneler, devâ bulamayan hastalar, daha nice mâsumlar hapiste, bir o kadarı da sürgünde.[Devamı…]

Ezberlerimiz yıkılıyor. Vatan’dan uzak düşmek, düşürülmek, sürülmek bizleri muhâsebeye ve değişime sevk etti. Sanki, biraz daha farklı görüyor, farklı düşünüyoruz. Yada ben öyle hissediyorum. Bizler genel itibâriyle muhâfazakar âilelerden gelmiş muhâfazakar insanlarız. İçinde yetiştiğimiz sosyo-kültürel yapıya, örf ve âdetlerimize bağlıyız. Yıllarca tam bir bağlılıkla içinde yaşadığımız cemaât yapısının, şartların zorlamasıyla[Devamı…]

Çok zor şey ölümü yazmak.Fakat ne gelir elden, Allâh ölümü hayât’ın yanına yazmış. Kaçınılmaz son, bir gün gelip herkesi bulacak, herkes ölümü tadıyor ve tadacak… Bugün bir mâsum öldü, henüz dokuz-on yaşında. Kısacık ömrüne neler sığıştırıp, ne çileler çekti ve sessizce aramızdan ayrılıp gitti. “Baba, baba” iniltilerini içine gömerek. Doktorlar[Devamı…]

Bazı hikâyeler yada fıkralar varki tasvip etmiyorum.Bence bunların en sevimsizleri birkaç milleti bir araya getirip, onları kıyaslayarak anlatılan hikâye ve fıkralar. Bir milleti yüceltirken, diğerlerini alçaltmanın kesinlikle doğru olmadığına inanıyorum çünkü biz insanız ve çıkış noktasında aynı ana ve babaya sâhibiz. Evet, yoktur birbirimizden farkımız. Birdiğerini tân edip aşağılayan herkes[Devamı…]

Tutukluların kaçmasını önlemek için bileklerine takılan, bir zincirle tutturulmuş demir halkalardan oluşan alete “kelepçe” diyoruz. Hani şu metâlden, buz gibi ama mazlûmu harâretten eriten soğuk nevâle. Zindânın giriş cümlesi, hecesi… Zin-dân, zin-cir… Zindân, zincir deyince güzeller güzeli Hz.Yûsuf (as) geliyor aklıma. “Güzelliğinden ellerini parçalayan müfterilerilerin kanlı bileklerine vurulması gerekirken” Hazreti[Devamı…]

Muhabbetten Muhammed oldu hâsıl, Muhammed’siz muhabbetten ne hâsıl ? Yukarıdaki meşhûr ifâdeyi hepimiz biliriz. Evet, Efendiler Efendisi (sav) tam mânâsı ile sevgi, muhabbet insanıdır. Rabbimiz’in Habîbi’dir. Rabbimiz muhabbeti ile yarattığı mahbûbuna serâpâ muhabbet bahşetmiştir. O’nu (sav) hem sevmiş, hem sevdirmiş, hem de varlığı Efendimiz’e (sav) sevdirmiştir. O güzeller güzeli (sav) “Ey Rabbim!…[Devamı…]

Bu yazı nefsime, nefsimle berâber okuyan kardeşlerime bir hatırlatmadır ; Alevleri göklere yükselen, iki cihânı tehdîd eden bir yangın içerisindeyiz. “Her yanda yangın var!..” “Yangın var! Ailede yangın var. İdârede yangın var.. Adâlette yangın var. Hakta, hak cephesinde yangın var. Dinî duygu ve dinî düşüncelerde yangın var. Bütün bunlar birer[Devamı…]

Doksanlı yılların sonları, sabâh namâzı sonrası Bozyaka’dayız.Hocaefendi her zamanki gibi namâzdan sonra dersi dinlemiş, kahvaaltı yapılmış cemaâtinin suallerine cevap vermek üzere oturuyor. “Kendimi birâz kötü hissediyorum” dedi. Ve ekledi “Tansiyonumu kontrol edebilir miyiz ?” Ders gören talebe arkadaşlardan birisi hemen içeriye gitti, küçük bir tansiyon aleti getirdi. Hocaefendi onu parmağına taktı tansiyonunu[Devamı…]